Güveç / Nadir Avşaroğlu
Patlıcana ilişkin II
Sıtkı Hocam Muhabbetimin konusu patlıcana dair Özelde ise “imam bayıldı” Ama imam bayıldıyı başka bir güne bırakalım Bugün sana güveçten bahsedeceğim. Son gönderdiğin iletindeki tespitlere katılmıyorum. Birinci olarak, öncelikle düzeltmem gerekir ki, Güveç tencerede değil, kil kapta yapılır. Sen Anadolulusun, kil kabı bilirsin Hani testi kebabı var ya. İşte o kil. Sıtkı kardeşim Bu tercih değişir ama Biz Çukurovalıyız Biz de yemek kuzu ya da koyun etinden yapılır Biz danayı bilmeyiz. Önce kil kabı hafif ateşte biraz ısıtacaksın Kabın tabanına çok küçük doğranmış Kuyruk yağlarını serpeceksin. Onlar fırına girdi mi iyice erir Muazzam bir lezzet sağlar Sonra tabana yaprak şeklinde kesilmiş, kuyruk yağları döşeyeceksin Senin de dediğin gibi patlıcanlar o zaman kil kaba konulur. Ancak patlıcan “kemer patlıcan” olmayacak Memlekette “balcan” dediğimiz, Ankara’da “top patlıcan” denilenden Birgün önceden doğrayıp, acısı gitsin diye tuzlu suda bırakacan Sonra suyundan süzüp kil kaba dolduracan Şimdi işin kritik kısmı; domates Mümkünse Sıtkıcım Kozan domatesi bulacan, Yassı, suyu bol, kabuğu rahat çıkabilen Hafif ekşi bir tadı olan muhteşem kırmızılıklar Kabukları soyduktan sonra patlıcanların arasından akacak şekilde Kil kabı ağzına kadar domatesle dolduracan GÜVEÇTE ASLA SU OLMAYACAK Domatesin kendi suyu ile pişecek Üstüne biber Tabiki acı biber Birkaç diş sarımsak Ve hava almasın diyerek üstüne tekrar yaprak şeklinde kuyruk yağı Sıtkı kardeşim Hazırlanışı bir yana Güveç senin yaptığın gibi Evdeki fırında ya da mangalda olmaz. Mutlaka meşe odununda ekmek fırınında olması lazım Meşe odunlu fırındaki ustaya “Hocam bu en kenarda kısık ateşte pişecek” dicen “Çocukla benim eve gönderirseniz, bahşiş veririm” dicen Fırından eve giderken oradan 3 lavaş ekmekte alacan Eve gelip kanepeye uzanacan Gazetelere dalacan Sıtkı Hocam Güvecin yanında başka yemek olmaz Ne pilav, ne cacık, ne salata Güveç kil kaptan alınıp tabağa da konmaz Ne tabak, ne çatal, ne kaşık Güveç ortaya konur Herkes lavaşlarını alır Kil kaba ekmeği daldıracan Ağzına götürmeden üfleyerek yiyecen Ama çok yiyecen Yedikten sonra kaldığın yerden devam edecen Kanepeye uzanacan, gazetelere dalacan Nadir Avşaroğlu
Gercekedebiyat.com
Yazar Hakkında
1963 yılında Ankara’da doğdum. Çocukluğum Ankara’da geçti. Delikanlılığım, baba memleketi Adana’da, gençliğim okumak için tekrar geldiğim Ankara’da. Sonra dede-baba mesleği olan madenciliği yapmak için ülkenin çeşitli yerlerinde çalıştım. Sonra evlendim, hayatta tanıdığım en naif, en kaprissiz insan eşim, bir kızım bir de oğlum oldu. Sonra da bir kedimiz. Sonra emekli oldum. 35 yıllık meslek hayatımda okuduklarımı, incelediklerimi ve biriktirdiklerimi, mesleğime olan saygımla harmanlayarak kaleme aldım. Sonra sevdalısı olduğum Ankara’yı yazdım, sonra beni etkileyen mimariyi yazdım, sonra meramım, merakım olan tarih ve mitolojiyi yazdım. Ama hep yazdım.
