gökyokuş solan penceresi çağrılmış
ölmüş ölünce ölü annesi çağrılmış
öyle ki bir kırgın çocuk gibi Konyalı
bayramlara hep bayramertesi çağrılmış
Konyalı bir çocuk gibi, Konyalı bir
ergen gibi, Konyalı bir adam
Konyalı bir kocamış gibi kırda
kendisi konmuş kırda gölgesi çağrılmış
gölgesi donuk sönük denize uzak
sanki babası bırakılmış eniştesi çağrılmış
ey solak hendese büyük yılkı
hazırlan çünkü artık kendisi çağrılmış
Turgut Uyar
(Dünyanın En Güzel Arabistan’ı , Can y. İst. 2000, s.28. )
Gerçekedebiyat.com
