Son Dakika



kimse yok girdiğimiz kapıları arkamızdan kapatacak

çünkü bizim hiç kimsemiz yok

 

işte yalnızlık, işte akşam

işte bulutlar ve işte usul usul gökten yağan dilsiz kar

biz böyle hep beraber yağarak birbirimizin hatalarını örtüyoruz

 

sürekli etrafımızda dolanıp

bir türlü ol-a-mayan ama yoran aşklar ile

işte geldik, işte durduk, işte kalbimizin kapısındayız

ama ne dışarıdan gelip bir çalan var kapımızı

ne de bize içeriden kalbini açan birisi

 

yalnızlık yakamıza iliştirilmiş hiç solmayacak bir diri ve genç karanfil

kalbimiz bir kırık plak sanki her gece aynı yerden kendine dönen

 

kimse kimseye kendini doğru anlat-a-maz

ben nedense en çok gece yarıları kendimden bıkıyorum

bu ne kadar faydasız bu ne kadar korkunç

uzanıp bana açık kalmış son kapıları da tek tek

büyük bir hırsla yüzüme kapatıyorum

 

Fadıl Oktay

("Kendine Sesleniş, s. 10. Mühür kitaplığı, İst. 2015.)

Gerçekedebiyat.com

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)