Gerçek Edebiyat

Öyle bir hâle gelmiş ki ülke, başka canları  düşünen bir avuç insan kalmış.
Haksızlık deyip yürürken canını dişine takan onlarmış!

Kurumların iş belleği sıfırla, insanları eksi birle çarpılıp,
Yangın niye çıkar, nasıl söner çabucak bilen kimse kalmamış!

İhaleler hep verilmiş yancıya, yangına "gün başı" hesap kesilmiş,
Sürsün diye dualar ediyorlar galiba, söndürme işine gayret olmamış!

Yangın bakanı yok ormanlar için, orman bakanında derman aranmış,
Önle, kolla diyorken amir yasa "Yanmaya bıraktık!" derken yananla kızarmamış!

Sönsün artık diyenlerin yetkisi yok elinde, yetkililer iş bilmiyor, iş havale tanrıya,
Eşeği kazığa bağla, gözetir tanrı der ata, yakarırlarken yalandan ne kazık ne ip bağlanmış!

Onca canı esirgemek kolay iş değilmiş sanki, yakan taş olmamış çünkü söndürmeyen çarpılmamış!
Karıncaya can verdiği dört kitapta yazan tanrı verdiğini sakınmadan yangınlara bağışlamış!

Gebze, 2.8.2021
 

Ünsal Çankaya
Gerçekedebiyat.com