Yeryüzünün En Ağır İşçisi / Mustafa Ergin Kılıç
iki insanın öpüşmesi nasıl bir gürültü bende
yeryüzünün en ağır işçisiyim güne varmak için bomboş dünyaya boşluğumu işliyorum yeryüzünün en ağır işçisiyim başkasında durdukça taşmasını kimsenin tutmadığı ellerimden yeryüzünün en ağır işçisiyim çilemiş sabah şakaklarım çile aşkla tek ortak yanım ölüyorum kokmayı unutuyor çiçek sonsuza açıyor sesini avuntu Mustafa Ergin Kılıç Gerçekedebiyat.com
gözyaşı taşıyorum yanakta
alnını siliyorum terleyen gecenin
elinden tutuyorum kırılan ışığın
karıncadan öğreniyorum ekmek taşımasını eve
yaşamdan ölüm yapmasını kendine
kaç kuş besleniyor günde
iki insanın öpüşmesi nasıl bir gürültü bende
iğnelerken kendimi bir düğümün orta yerine
sabun köpürmeyi balon uçmayı
denizin durgunluğunu dip ediyor uğultusuna kuyu
YORUMLAR