Sıradan günlerin şiiri / Nebahat Çetin Altıok
Türkiye Yazıları Dergisi Şiir Antolojisi'nden harf sırasına göre seçtiğimiz şairlerden, Nebahat Çetin Altıok'un şiirini yayınlıyoruz.
Çok şey var anımsanacak, Biriktire biriktire taşıdığımız Issız bir yolda yürürken, Eski resimlere bakarken yeniden Birdenbire gözgöze geliriz Kapkara gözleriyle çocukların Ki, şimdi evlerinde yoklar. Sıradan günler dağınık, tedirgin Aşka ve küfre bulamış hayatımızı. Çevremizde ses geçirmez duvarlar, Çıldırtan sorularımız bir de. Kim yansıtabilir, hangimiz, Niçin dışarıdan kilitlenir bazı kapılar? Ah kendimizi avutan duyarlığımız, Adını koymak gerek, Kim için, neden acı? Kabardığı doğrudur yüreklerimizin Ama bence işin en zor yeri, Sevgide öncelik kapıcımızın Çocuğuna mı, kendisine mi? Ayrı tadlar alıyoruz, Ya da yorumsuzdur şiir. Herkes kendine göre duyar, Kendini yaşar belki, bilemem, Yalnız bir şey var apaçık ortada: Sağarım sağarım da Gün durur bulut ağlar. Nebahat Ççetin Altıok
(Türkiye Yazıları, Sayı: 73-74, Nisan-Mayıs 1983, s.16)
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR