Gerçek Edebiyat

Çok şey var anımsanacak,

Biriktire biriktire taşıdığımız

Issız bir yolda yürürken,

Eski resimlere bakarken yeniden

Birdenbire gözgöze geliriz

Kapkara gözleriyle çocukların

Ki, şimdi evlerinde yoklar.

Sıradan günler dağınık, tedirgin

Aşka ve küfre bulamış hayatımızı.

Çevremizde ses geçirmez duvarlar,

Çıldırtan sorularımız bir de.

Kim yansıtabilir, hangimiz,

Niçin dışarıdan kilitlenir bazı kapılar?

Ah kendimizi avutan duyarlığımız,

Adını koymak gerek,

Kim için, neden acı?

Kabardığı doğrudur yüreklerimizin

Ama bence işin en zor yeri,

Sevgide öncelik kapıcımızın

Çocuğuna mı, kendisine mi?

Ayrı tadlar alıyoruz,

Ya da yorumsuzdur şiir.

Herkes kendine göre duyar,

Kendini yaşar belki, bilemem,

Yalnız bir şey var apaçık ortada:

Sağarım sağarım da

Gün durur bulut ağlar.

Nebahat Ççetin Altıok
(Türkiye Yazıları, Sayı: 73-74, Nisan-Mayıs 1983, s.16)
Gerçekedebiyat.com