Senfoni Pastoral / Sabahattin Yalkın
1. Pamuk tarlalarında harmanlanır güneş
harmanlanır insan
hava
toprak
binlerce yıl ötelerden çıkar gelir
çapacı kadınlar kara sapanlar
çoluk çocuk
soluk
boş yere arar kanını
asmalarda unutulan koruk
şimdi daha az ekmek
daha az düş
ve bezirganca bir gülüş
köstekli karınlar üstünde
ta Fenike’li gemicilerden kalma…
2. {C} Ve mum ışığında sallanır bir dişi gölge
sığınakların isli duvarlarında
soyunur baharını aça-saça
orda uzakta sere serpe göğsü
al al ölümü
canavar düdükleri uyarır bebeğini
küçük ağzı küçük eli
arar sütü çekilmiş memeyi
ölüm gelecek olsa da eninde sonunda
susmak böyle
beter ölümden bile…
3. {C}Bir kez kuşlar uçtu yuvalarından
küreklere asılı kaldı eller
kalyon terkedildi dalgalara
ve kırık zeytin dalları yerlerde
öyle köksüz
öyle öksüz
köy yollarında SENFONİ PASTORAL
Yazar Hakkında
YORUMLAR