Salgınlardan geriye sımsıkı sarılanlar kalır / Mustafa Pala
Soru dolu çocuğum, Çizgisiz defterimde karalamalar kalır! Kanı deli bir gencim, Tarihe benden geri yanıtsız sorular kalır! Gelin teli kadınım, Benden bana kanayan derin yaralar kalır! Söğüt dalı emeğim, Salgınlardan geriye sımsıkı sarılanlar kalır! Mustafa Pala
oynamak bilmek yaşında...
Sağım solum sobe ve önüm arkam.
Nasıl atar bir çınar, nasıl yaprağını dalından?
Neden okul çantamdan abecem düşer dağılır?
yaşamak 'aşk'mak çağında...
Yüreğimle düşünür, yanıtlayamam.
Nasıl kanar bir nehir, nasıl böyle durmadan?
Neden bütün dağlarım deldiğim yerden yıkılır?
'kör'eneklerinizin kırdığı anda...
Hayatı üretirim, kuvvetim bundan.
Nasıl yanar bir insan, nasıl kendi ahından?
Neden namus belası benim başımda salınır?
iplerin iyice inceldiği zamanda...
Üstüm başım toz içinde yonga ve can.
Nasıl yaparım yaşamı bir virüs yangınından?
Neden kavgayla gücüm, dertle bilincim sınanır?
Gerçek Edebiyat
YORUMLAR