Gerçek Edebiyat

Ellerin / Dinçer Sezgin

Memnun musun ellerinden

böyle ak-pak

ince narin

nasırsız oluşundan

ve kanının akarken görünüşü derinden

söyle memnun musun ellerinden

Beğeniyor musun ellerini

tırnaklarını boyarken

alırken o fazla kılı kaşından

bir bakışta ustalığı anlaşılan

                        dudak boyasından

ve yalnızca sana adayan hünerlerini

söyle beğeniyor musun ellerini

Seviyor musun ellerini

durmadan okşanmayı bekleyen

                        öpülmeyi

hep esmer dudaklardan

ve ömür boyu

parmak uçlarında dolaştıran dişiliğini

söyle seviyor musun ellerini

Haklı görüyor musun ellerini

anadoludaki güzellerin

tezekkaran

hamur yoğuran

çitf sürüp

            harman savuran bileklerinde

toplanan sizi acıtmıyorsa yüreğini

söyle haklı görüyor musun ellerini

Söyle haklı mı ellerin

uzanmamışsa bölüşmeye

            sızıyı acıyı yorgunluğu

birlikte karşı çıkmamışsa ölmeye

beceremişse bir kurşun olmayı

            devrimcinin tüfeğine

söyle haklı mı ellerin

sahibi olmaya bunca güzelliklerin.

(Türkiye Yazıları, Sayı:28, Temmuz 1979, s.21)

DİNÇER SEZGİN KİMDİR?

(1939-2010), İzmir Torbalı’da doğdu. Çanakkale Öğretmen Okulu ve Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü mezunu. İlk yazısı “Tekerlemeler” 1959’da Türk Dili dergisinde yayımlandı. TRT’de program yapımcısı ve yönetmen olarak çalıştı. Çeşitli sanat-edebiyat dergilerinde ve gazetelerde yazıları, eleştirileri, röportajları, denemeleri yayımlandı. 1971 Türk Dil Kurumu ödülü ile 1992 Yunus Nadi Röportaj ödülünü aldı. “Son Yazı” adlı oyunuyla Tiyatro ve Tv.Yazarları Derneği oyun yarışması birincilik ödülünü kazandı. Şiir ve öykü kitaplarından bazıları şöyle: Kanıma Gülle Seren (1992), Bir Düştür Uyanış (1993), İnsanların Ayak Sesleri (1959), Geçmişe Bakan Kadın (1991), Sokağa Çıkma Yasağı (1994), İzmir Resimleri (1994), Gözlerinde Mavi Kuşlar (1997), Çılgın Geliyor (1997).

Gerçekedebiyat.com