Tahin helvası
Müdürüm Biraz önce müthiş bir şey yaşadım Sana yazayım dedim. Bilirsin yemek ayırmam Her yemeği sever ve yerim Hatta pırasa, kapuska, bamyayı bile Yeter ki, iyi yapılsın, lezzetli olsun Dolayısıyla en sevdiğim yemek yok Hepsini sever, emeğe saygı duyarım. Ama yerken en çok adrenalin salgıladığım Çok sevdiğin, acaip haz aldığın Karnın ne kadar tok olursa olsun Aklımdan çıkaramayıp, yemeden duramadığım Nefis bir yiyecek var mı dersen, Ekmek arası, TAHİN HELVASI Hafta sonu Çanakkale Bayramiç’den geldi Bir kilo tahin helvası Ben de fırından sıcacık ekmek alıp gelmişim Elimde sıcacık yarım ekmek Karşımda tahin helva Aramızda eşimin yasakları “Sen yeme çocuklar yesin Bak zaten çok kilo aldın Bu helva kaç kalori biliyor musun?” Türünden salvolarını atlatamadım. Ama kendimi durdurmak ne mümkün Kuduracak gibiyim, duramadım Eşim arkasını döner dönmez Yarım ekmeğin arasına Helvayı döşeyiverdim. Gözükmeden gizlice balkona… İlk ısırıkta derin bir haz Ekmek sıcak, helva muhteşem Çocukluğuma gittim. O zamanlar büyükler biz oynarken verirdi. Çeyrek ekmek arası helva Babaannemi hatırladım. O güzel, masum günlerde Ekmek arası helvayla Sokağa dalardık. Her zaman sevmişimdir. Her zaman muhteşem bir hazla Yemişimdir. Son zamanlarda Fena sardırdığım enfes yiyecek. Tatlı demeye dilim varmıyor. Özellikle sıcak lavaşın veya Tandır ekmeğinin arasında yersem Kendimi durduramıyorum. Sıcağını, soğuğunu, Fıstıklısını, kakaolusunu Deli gibi sevdiğim Bir Cumartesi akşamı Dostlarla meyhaneye oturmuşsun Rakı, yemek, mezeler bitmiş Kalkma zamanı gelmiş Güzel bir sofranın finalinde, Nane ya da acıbadem likörünün yanında Fırından yeni çıkmış, erimiş bir tahin helva, Üstüne hafif bir limon sıkılmış Yediğinde insani 5 dakikalığına cennete götüren Taparcasına sevdiğim, tahin helva. Nadir Avşaroğlu
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
1963 yılında Ankara’da doğdum. Çocukluğum Ankara’da geçti. Delikanlılığım, baba memleketi Adana’da, gençliğim okumak için tekrar geldiğim Ankara’da. Sonra dede-baba mesleği olan madenciliği yapmak için ülkenin çeşitli yerlerinde çalıştım. Sonra evlendim, hayatta tanıdığım en naif, en kaprissiz insan eşim, bir kızım bir de oğlum oldu. Sonra da bir kedimiz. Sonra emekli oldum. 35 yıllık meslek hayatımda okuduklarımı, incelediklerimi ve biriktirdiklerimi, mesleğime olan saygımla harmanlayarak kaleme aldım. Sonra sevdalısı olduğum Ankara’yı yazdım, sonra beni etkileyen mimariyi yazdım, sonra meramım, merakım olan tarih ve mitolojiyi yazdım. Ama hep yazdım.
