Gerçek Edebiyat

Sonbaharı tinde duymak hüzün veriyor insana,
bir adım sonrası uçmak, belki de sonsuzluk oysa.

Beyaz, sarı papatyalar karamsarlık yasak diyor,
ne umarsan baharda var, dayan bir mevsime daha.

Susun biraz, sessiz olun, duyduğumu duymayanlar,
biraz susun, bahar bitmiş, artık ömrüm hep sonbahar.

O ömür ki kışın üşür, yazın donar, son demlerde,
bahar görmese de olur, dört mevsimi kan revanda.

Yangınları çoktan söndü, epey küllendi anılar,
hiç köz saklamadı yıllar canına öz doldurmaya.

Umut ölü, mevsim olmaz art ardına dönen aydan,
kasım patlayınca değil yazlarına yağar karlar. 

 Ünsal Çankaya 

Gercekedebiyat.com