Gerçek Edebiyat

Günler değil aylar oldu birden bire kayıp oldu,
Gidişi son gidiş miydi, vedasızdı, anlamadım.
Dönmedi, aramadı, belli ki çoktan unuttu,
Yüreğim diyor ki bana bulut olsa buluşurdun.

Yokluğu değil ki üzen, boşluğuna alışmıştım,
Varlığıysa hiç değildi, üzse de aldırmamıştım.
Alışmıştım gölgelere, bilmiyorum ki niçin,
Varlığına eş yokluğu, niye şaşıyor içim?

Utanmıyordu geceden bensiz şarkılar dinlerken,
Kimselerden çekinmeyip yapa yalnız raks ederken.
Severdi aşık olmayı gün gölgesini ezerken,
Hem ister mi aşksız ölmek ay burcuna yükselirken?

Yaşam bu diyoruz şimdi yaşamlar erken biterken.
Yağmurlar iniyor gökten bulutunda biz olmayan.
Bir plak daha dönüyor, eşliğimiz tiz seslerle,
Son avazımızda şarkı, plaksa Zeki Müren`den.

Ünsal Çankaya
Gercekedebiyat.com