ne plastiğim ne demir
güvenilir
ve duyarlı bir çöpüm
biriktim dağ gibi
doldum ağzıma kadar
duyuyor musunuz taşıranı
alt etme hastalığına yakalanmış
yükseklerden kinayeler yağdırıyor
bir frida asla değil
flörtüyle sadece arkadaş kocasının
görsün ondan iyi
daha donanımlı üstelik
koca kendinde kaldı
en olma merakını es geçmeyin
en becerikli en sevecen
hatta en bilgili
hesap özetine bakın hayatının
her işte müthiş ehliyetli
sizin eylemlerinizin kalitesi düşük
yanında hep yalnızsınız
tüm merhabalar nezdinde eksik
kaçınız can çekişiyor tininde bilseniz
borçlandırmanın ustası
verirken bile alıyor
ihtiyaç duyulan olmaya ihtiyacı
hiç bitmiyor
topla tüfekle de vurmuyor bencili
dilini kana buluyor
ah’ın vah’ın sırası değil
herkes kendine gelsin
yanında yanılıp konuşmayın
öncesini anımsatmayın
itirafları iftiranız oluyor
diliniz başka bir gövde ararken
tanıklık eden duvarlar isyanda
niye sizden bir canavar çıkmıyor
belki adaleti o sağlar
içinin aşağıya çekmediği anlarda
tersini sürüyor ortaya
yıktıklarını yapıyor
lakin katlanamıyor başkasındaki kendine
ne yani faşizmini de mi konuşturmasın
Rabia Deveci
(Akatalpa N: 265, Ocak)
Gerçekedebiyat.com
