Gerçek Edebiyat

Ümit Sarıaslan’dır Umudaslan

Arslanların arslanı bir arslan

Arkadaş oldu, yoldaş oldu bana

Çakma arslanların arslan sanıldığı bir zamanda

Zamanelere aldırmadan

Zamaneler, zamanı zariflere zehreden zahitler

Bilgeliğe bigane beylere biat eden biçareler

Ak maskeli, kalpleri zifir, dilleri zehir

Karanlığın korkak kahramanları

Kapıkulları, karnıkaralar

Bitli baklalarını kör alıcılara kakalamak için binbir dolap çevirenler

Sürüyü gütmek için sürünüp sürüleşenler

Yolunan yabangüllerini görmeyip körleşenler

Yeşeren fidanların uğultusuna sağırlaşanlar

Sonsuzluğu taşlayan taşeronlar

Çıkarsız sevgiyi, seviyi taşıyamayanlar

İhanet içinde semiren siyaset esnafı

Çıkarı için dostunu satan sefiller

Kinden, kirden, irinden beslenenler

Dostuma neler vadetmediler neler

Ama dostumun kafasıyla kalbi

Tıpkı ikimizin dostluğu gibi

Öyle ahenkli

Öyle uyum içindeydi ki

Boyun eğmedi

Pirüpak kaldı

O Sidherta’ydı ben Gautama

O Don Kişot’tu ben Sanço Panço

O Mustafa Kemal’di ben İnönü

O Kastro’ydu ben Guevera

O Hacı Bektaş’tı ben Yunus

İkimiz bir adamdık nereden baksan

Ortak paydamız insan

Koruyup kolladık Anadolu ekinini var gücümüzle

Sevincin kuşları nasıl da öterdi

Başak ve asma sarılınca birbirine

Ah nasıl güzelleştirirdi bizi

“Aslan südü” ve “Melami neşesi”

Masalara akşam güneşi düşende

Nasıl geçerdik Sakarya caddesinden

Arkamızda bize yetişmeye çalışan ağaçlar

Hâlâ gözümün önünde

…

Üstâd’ım, can dostum, kardaşım, yoldaşım

Öğretmenler öğretmeni, erenler ereni, sözünün eri

Umudaslan, tanrılar soyundan bir insan

Bilmem ki hangi yıldızdan gelmiş

Gökten nasılsa düşmüş

Kirlenmeden, kirletmeden hiçbir şeyi

Zamanın beyaz atına binip gitti

Varın siz düşünün gayri

Kederin kemendi boynunda

Bencileyin zincirli ördeği

A. Kadir Paksoy
Yeni Gelen, Mart-Nisan-Mayıs 2022, Sayı: 44.

Gerçekedebiyat.com