Çiçekleri ölümsüzlüğün / A. Kadir Paksoy
5. Senfoni’nin esiniyle Beethoven’a sonsuzluğu dövüyor dev çekiçleri şiirin parçalanarak saçılıyor koca bir nar gibi onurun suskunluğu çocuklar çığlık çığlığa haydi haydi ateş! çok uluslu tümenleri evrensel sevmenin A. Kadir Paksoy
tüm yıldızlarını döküyor umudun gecesi
arzunun denizlerine
karanlığın kalbine dörtnala deniz atlıları
günbatımında devrimin
ayağa kalkıyor engizisyon kurbanları çıkarak
odun ateşleri içinden
kuşatıyor aşkın askerleri son kalesini de yazgının
zümrüt çimenlerinde sevincin
gökten gül yağıyor bulutlar kucak kucağa
utkumuzu bekliyor kadınlar ovada
ağaçları altında alınterinin
arkadaş artık anla
son bağ bozumundayız düşlerin
çabuk olun
alın yerinizi
ordusunda yaratanların
dayanın yaşamın siperlerine
sürün namlulara ışığın mermilerini
özgürlüğün toplarını doldurun
ateş korkaklığa ikiyüzlülüğe ihanete
işte bakın nasıl da açıyor
çiçekleri ölümsüzlüğün
Beethoven’la birlikte
Gerçek Edebiyat
Yazar Hakkında
YORUMLAR