Kederlerime, pişmanlığıma
birkaç kişiyi daha ilave ettim
birkaç insan daha azaldım.

Baktım ki,
baştan ayağa üzüntüden,
pişmanlıktan ibaretim.

Baktım ki, üstüm-başım
toz içinde.
Alın terini silmeyen
ellerimse çocuk kaldı.

Hep utandım kendimden.

Hepsi de
uyanınca unuttuğum,
hatırlayamadığım
bir rüyanın tadı gibi-
alaçiy, yarım
tat bıraktı damağımda.

Biraz kalp ağrısı …
Ve bazen göz açtığımda
hatırlayacak gibi oldum
korkulu bir rüya gibi.

Döne döne unuttum hepsini.

Böyle devam ederse,
kendimi de ekleyeceğim
pişmanlığıma, kederlerime-
Bir ben daha azalacağım
kaybettiğim tüm ben'lerin üstüne…
 

Masuma Ahadova

(www.turkdergisi.com)

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)