Ayrılık / Metin Cengiz
Geceyi öp dedim. Beni an bazen/ elem renginde. Sonra kendine dön/ Tanıklık et kendine.
Günü geldik ayrıldık. Kandın ayrılığa. Nesnelere kanar gibi geceleri. Yüreğinde boşluklar açılmıştı. Irmakların ölümü dedin. Hüzündür şaraplayan artık Geceyi öp dedim. Beni an bazen elem renginde. Sonra kendine dön Tanıklık et kendine. Kutsal bir emanete bakar gibi. Bırak bahar her yıl yeniden değsin tenine An ki beni, o ışık o gölge o uzak yıldız. Kaynağına coşkuyla alnımızı sürdüğümüz kalmasın tenha sular gibi dalgasız Metin Cengiz (Şarkılar Kitabı, Papirüs Y., 1995, s. 47) Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR