Şairler kentidir Ankara
Müdürüm Edebiyatın, şiirin ve Şairlerin kentidir Ankara Mesela Turgut Uyar, Ankara’da doğmuş. ve yıllarca burada yaşamış. Her akşam iş çıkışı Üç Nal Meyhanesi’ndeki aynı masada “Göğe Bakma Durağı”nı okumuş, “İkimiz birden sevinebiliriz; Göğe bakalım” dizelerini yazmış. Sonra Özdemir Asaf da, Ankara’da doğmuş. Doğduğunda, bütün renkler hızla kirlenmeye başlamış, Özdemir hoca, birinciliği beyaza vermiş. Gençliğinde yalnızlığını bizimle paylaşmamış Zaten paylaşsaydı da yalnızlık olmazmış. Ahmet Arif, Ankara’da, Dikmen’de Bizim evin az ilerisinde oturmuş. Ankara’nın soğuğunda, ayazında Seni, anlatabilmeye çalışmış, seni İyi çocuklara, kahramanlara. Namussuza, haldan bilmez, Kahpe yalana. Sıcak sohbetlerin, muhabbetin ve Şairlerin kentidir Ankara. “Birinci Yeni” Ankara’da doğmuş “İkinci Yeni” de. Cemal Süreya, Ankara meyhanelerinde Kafayı çekmiş, en güzel dizelerini burada yazmış Ankara’nın akasya kokan sokaklarında Ceketindeki düğmeleri kopararak Hoşlandığı kadınlara hediye edermiş. Edip Cansever, Ankara için diyor ya “İnsan, yaşadığı yere benzer” O da Ankara’ya benzemiş Ama Cemal’in dediği gibi Her şeyin fazlası zarardı ya Fazla şiirden ölmüş Edip Baba Özdemir İnce, ilk şiirlerini Hukuk Fakültesi sıralarına. “Seviyorsanız eğer geç kalmayın Sakın aşkınızı söylemeye!... Telgraf çekin, telefon edin, mektup yazın, ama sakın geç kalmayın aşkınızı söylemeye!...” Dizelerini yazmış Attilâ İlhan Ankara’da otururmuş. Yıllarca Bilgi Kitabevi’nde çalışmış. En güzel dizelerini İstanbul’da Paris de değil. Gökdelen’de, Set Kafeterya’da yazmış. Dostlukların, hatıraların ve Şairlerin kentidir Ankara İlhan Berk, Ankara’da çalışmış Tavukçu’da içmiş öğle rakılarını ve belki de bir kadına söylenebilecek En güzel dizeleri Ankara’da yazmış. “Cumhuriyetin ilk yılları gibiydi yüzün” Gülten Akın, Kültür Bakanlığı’nın Yayın Danışma Kurulu’ndaymış. Hasan Hüseyin, Ankara’da Acıyı bal eylemiş. Ece Ayhan, Cahit Sıtkı, Mülkiye’de okumuşlar. Ahmet Telli, yıllarca Batıkent’te oturdu Orada, 'Hüznümüz' isyan olmuştu Metin Altıok, Ankara’da yaşamış ve Ankara’da ölmüş Sokakların, uzun yürüyüşlerin ve Şairlerin kentidir Ankara Dil Tarih’te Can Yücel Latince şiirler okurmuş, Enver Gökçe de oradan yetişmiş, Sonra Halkevleri’nin “Ülkü” dergisinde Ahmet Hamdi Tanpınar’la, Ahmet Kutsi Tecer’le, Nurullah Ataç’la tanışmış, Arif Damar’la, Mehmet Kemal’le dost olmuş. Onların sevmediği “Garip” akımı Az ilerdeki Atatürk Lisesi’nde doğmuş. Okulun zili çaldı mı Orhan Veli, Oktay Rifat’ın yanına koşar, “Teneffüsü gâvur etmeyelim Oktay...” “...şiirden bahsedelim” dermiş, Kolay mı? Edebiyat hocaları Tanpınar’mış. Sevdaların, özlemlerin ve Şairlerin kentidir Ankara Ancak, Müdürüm Artık, bir devir kapanıyor, Yeri kolay kolay dolmayacak insanlar Bir bir gidiyor. Artık şair de çıkmıyor Bu harap olmuş kültürden. Artık bu şairlerin isimleri Ankara’da parklarda ve sokak tabelalarında Artık ne Tavukçu’nun tahta masalarına Şiir kazıyanlar kaldı. Ne Tuna Pastanesi’nde Kahve içen şairler. Sanki hep birlikte gittiler Belki o güzel atlara binmediler Ama hepsi gitti birer birer Artık ne şiir kaldı Ankara’da Ne şair kaldı Ne de o eski sevdalar Nadir Avşaroğlu Ocak - 2023 *Yazı Can Dündar’ın Milliyet Gazetesi’nde yayınlanan bir yazısından yola çıkarak kaleme alınmıştır.
Yazar Hakkında
1963 yılında Ankara’da doğdum. Çocukluğum Ankara’da geçti. Delikanlılığım, baba memleketi Adana’da, gençliğim okumak için tekrar geldiğim Ankara’da. Sonra dede-baba mesleği olan madenciliği yapmak için ülkenin çeşitli yerlerinde çalıştım. Sonra evlendim, hayatta tanıdığım en naif, en kaprissiz insan eşim, bir kızım bir de oğlum oldu. Sonra da bir kedimiz. Sonra emekli oldum. 35 yıllık meslek hayatımda okuduklarımı, incelediklerimi ve biriktirdiklerimi, mesleğime olan saygımla harmanlayarak kaleme aldım. Sonra sevdalısı olduğum Ankara’yı yazdım, sonra beni etkileyen mimariyi yazdım, sonra meramım, merakım olan tarih ve mitolojiyi yazdım. Ama hep yazdım.
