Gerçek Edebiyat

Çözülen,
Solan,
Bir şeyler var havada.

Avunarak yaşıyoruz, kurşunların
Nasılsa bize değmemiş olmasıyla.

Bombanın başka bir avluda patlaması şimdilik varlık nedenimiz,
Avın başka bir ormanda sürmesi, o ormana komşu olsak da…

Göz yaşlarını silebiliyoruz olsa olsa, yas tutanların uzaktan
Boşluğu okşuyoruz, kaybedenlerin kalbinden acıyla geçerek.

Bir şiir, şu günlerde başka ne türlü ve nasıl başlayabilir
Kürsülerde hoyratlık çoğalır, tükenirken evde sabır.

Koşamadığımız yerlerde sokağa çıkma yasağı
Yüzemediğimiz yerlerde torpidolar, uçak gemileri.

Ölümüne tutunmuş filikaya çocuklar güverteye sesleniyor
Onları uzaktan gözleyen söyleyin kimlerin donanmasıdır?

Şenliğe de bakıyoruz, savaşın tam ortasından
Bir acınası ateşkeste, panayırdayız.

Erzak taşıyor sığınaklara karıncalar…

Ağaçlar fırsat bilip boy atıyor kötülüğün dinlendiği bir sırada
Kuşlar uykusuzluklarını gideriyor silahlar susmuşken yarı uyanık.

Evler ve eşyalar çürüyor içten içe sahipleri onlara geri dönemedikçe
Ve kadınlar ne çok annelerine benziyor, teslim oldukça yazgılarına.

Daha dün köpüklü ağzıyla sevişenler, intikam çayırında dizlerini dövüyor
Neden gereğinden çok umut etmiştik tanrım, iyi şeyler olacağına dünyada!

Biz kime, nasıl güvenmiştik?

Ve nasıl?

Soyulduk!

Zehirlendik!

Vurulduk!

Ferruh Tunç
Gerçek Edebiyat