Timur Selçuk 'sanatçı kimdir' sorusunun yanıtıydı
Sıtkı kardeşim Nereye, Payidar diyesim geldi Göğsüme bir ağırlık çöktü. Sıtkı hocam, Timur Selçuk Timur Selçuk, usta şairlerin şiirlerini
İşini yaparken kendini yitiren. Kanımca, bu ülkeye fazlaydı. Sıtkı hocam, Babası gibi Cumhuriyet'in yetiştirdiği Zamanının ötesinde olan müzik adamı Bence bu toprakların en güzel şiirlerini bestelemiş Sıtkı hocam, Timur Selçuk benim için Çok üzgünüm. Sıtkı hocam, 2020 yılı Birçok insan yanılır Bilmeyecekler, Timur hocam, bilmeyecekler Seni 6 Kasımlarda değil Ah koca üstat, ah Vatansız Ricardo’nun da dediği gibi Elim sanata düşer usta Nadir Avşaroğlu
Biliyorsun hastalığım nedeni ile
Birkaç gündür evde dinleniyorum.
Bilgisayarda Trump mı kazandı?
Biden mi ABD seçimlerini aldı? derken
Timur Selçuk’un öldüğünü gördüm.
Bizi kör kuyularda merdivensiz
Denizler ortasında yelkensiz bırakıp
Nereye?
Betim, benzim attı, nefesim daraldı.
Yanımdaki şişeden bir yudum su içtim.
Oturdum, arkama yaslandım, daraldım.
Ailemden birini kaybetmişçesine üzüldüm.
Hayatımdan, gençliğimden bir yaprak daha koptu.
Bence sanatçı kimdir, sorusunun yanıtıydı.
Çok özel bir müzisyendi.
Çocukluğum, gençliğim ve yetişkinliğimin
En güzel renklerindendi.
Bazı insanlarla aynı zaman diliminde yaşamak,
Onları canlı dinlemek hakikaten çok özel
Şiirin anlattığını müzikle ifade edebilecek
Yeteneğe sahip özel bir müzisyendi.
Şiirin ruhunu koruyarak üzerine müzik yazan,
Bu konuda deha denebilecek bir besteciydi.
Engin müzik bilgisi,
Piyanosuyla yaşadığı aşk ve bestelerindeki
Yaklaşım ve zekâ beni hep etkilemiştir.
Yalnız bir müzisyen, yalnız bir yorumcu değildi
Timur Selçuk, gerçek bir sanatçıydı;
Halkının, memleketinin farkında olan
ve onlar için üreten gerçek bir sanatçı...
Herhangi bir parçayı icra edişini dinlerken
Seni, o şarkının derinliğine doğru çeken
Şarkılarına kattığı teatral yorumu,
Muzip melodileri ve sözleri ile
Çok özel bir sanat adamıydı.
Rengarenk bir ruhu vardı.
Onun için yıllarca dinlendi,
Yıllarca da dinlenecek...
Çok özel bir sanatçı, besteciydi
Başarılı ve kariyerli bir babanın oğlu olmak
Ağır ve sorumluluk isteyen bir yüktür.
Altında ezilmeniz çok olasıdır.
Timur Selçuk bu engeli aşabilmiş
Bir büyük müzisyen, sanatçıydı.
Taa altmışlı yıllarda yazdığı, seslendirdiği besteleri
Sanki bugün yazılmış gibiydi.
Onlarca yıl sonra dinlenildiğinde
Yine aynı duyguları yaratacağını bildiğim
Bestelerin gücü, düzenlemelerin şıklığı,
Ölümsüzlüğünün garantisi olacaktır.
Az buçuk müzik kulağı olan birisi,
Sıradan bir pop şarkısının dönemini
Rahatlıkla kestirirken,
Timur Selçuk'un besteleri
Dönemin kayıt teknolojilerinin
Verdiği ipuçlarının dışında,
Zamanın ve mekanın ötesindedir.
Tepeden inme sözlerle değil, yaşadığı şiirleri bestelemiş
Nakarattan uzak, şiirin ruhunu yansıtan
Günümüz eserlerindeki gibi aynı dizeleri 25 kere
Tekrar edip şarkıyı benimsetme misyonu gütmeden
Bütün şarkıları ezbere bilinen ender sanatçılardandı.
Eserleri, acı tınıları kulaklarda,
Buruk anıları belleklerde
Canlandırıp başladığı gibi bitiverirdi.
Hafızamızdan bir ses daha koptu.
Gençliğimizden bir renk daha soldu.
İspanyol meyhanesinde çığlık çığlığa şarkı söyleyen kadın,
Sen neredesin de caddelerden sokaklara doğru elenen sesler,
Mavi göklerden yere doğru süzülen bir güvercin
Ayrılanlar içinde her şeyi unutmak zorunda olan,
Pireli şarkıdaki acayip bilmece,
Kör kuyularda merdivensiz kalan,
Duyar mısın? da uçarın kaçarın bir sonu,
1 Mayıs, hürriyete doğru, nereye Payidar,
Ekomoni bilmecesinde devrimci, Halet Rezaki,
Karakız kantosunda Karantina'lı Despina
ve babasının şarkılarında babasına yakışır
Bir müzisyen olarak kalacak.
Bir devir kapanıyor,
Yeri kolay kolay dolmayacak insanlar
Bir bir gidiyor.
Artık sanatçı da çıkmıyor
Bu harap olmuş kültürden.
Etimle kemiğimle nefret ettiğim bir yıl oldu.
Timur Selçuk da öldü,
Şiirler ve şarkılar öksüz kaldı!
Bir efsane, çocukluğumuz, gençliğimiz.
O güzel günler geride kaldı.
Şarkının en kahreden dizesi zannedildiği gibi
“Yeter, yeter, öleceksek ölelim” değildir.
“İspanyol meyhanesinde öldüğümüzü kimse bilmesin”dir.
Senin İspanyol Meyhanesi’nde öldüğünü
Kimse bilmeyecek
Hep 1 Mayıslarda anacağım
O “zorbalar kalmaz gider” deyişinle
Hatırlayacağım.
Artık ruhun huzur bulsun.
Umarım gittiğin yerde bir İspanyol Meyhanesi vardır.
Senin hatırına, ekonomi hep tıkırında olacak!
Süzülüp mavi göklerden yere doğru,
Omzuma beyaz bir güvercin konacak.
Artık 1 Mayıslar hep öksüz kalacak
Ama sen hep sol yanımız
Olmaya devam edeceksin.
Dilim küfre,
Yüreğim acıya
Ölüm hep bana,
Bana mı düşer usta?
Gerçek Edebiyat
Yazar Hakkında
1963 yılında Ankara’da doğdum. Çocukluğum Ankara’da geçti. Delikanlılığım, baba memleketi Adana’da, gençliğim okumak için tekrar geldiğim Ankara’da. Sonra dede-baba mesleği olan madenciliği yapmak için ülkenin çeşitli yerlerinde çalıştım. Sonra evlendim, hayatta tanıdığım en naif, en kaprissiz insan eşim, bir kızım bir de oğlum oldu. Sonra da bir kedimiz. Sonra emekli oldum. 35 yıllık meslek hayatımda okuduklarımı, incelediklerimi ve biriktirdiklerimi, mesleğime olan saygımla harmanlayarak kaleme aldım. Sonra sevdalısı olduğum Ankara’yı yazdım, sonra beni etkileyen mimariyi yazdım, sonra meramım, merakım olan tarih ve mitolojiyi yazdım. Ama hep yazdım.
YORUMLAR