o’ydu, hesapları görmezden gelirdi

küçük intikamı iktidarıyla gül sulayarak

kirli kanı alkolle akıtırdı çeşmesi

dudaklara üflediği aşağılık ölümcül

nefesin suratsızlığı sarmaşık fışkılar
 

fazla ıslaktı, kaba kokardı

kaçamak asfaltta yavşayan yalnızlığı

dalgaları çekilerek ezilmiş bir kent-ormanda

devrilirdi kuru otlar mazgallarına

bata çıka bata bata gecesini sayardı

nereye koşacağını şaşıran bacak

 

unutmak istediği yığıntılar vardı –ilkte son

sıçan aldatan sıçanlığı bilirdi

midesini tilkilere dipsiz açarak

 

o’ydu, muharebeleri kanlı biterdi

öpüp vererek kestiğine başını

 

sorsanız, şekerlisi o değildi çakalın

 

Neslihan Yalman

Gerçekedebiyat.com

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)