Gerçek Edebiyat

 İtalya'nın Cenova kentindeki Palazzo Ducale'de düzenlenen Artemisia Gentileschi: Cesaret ve Tutku sergisi, tam bir başarısızlık ve öncü sanatçının yaşamının ucuz bir sansasyonelleştirilmesidir.

Artemisia Gentileschi, “Şövale üzerinde bir erkek portresi bulunan, Resim alegorisi formunda otoportre” (1630–35), tuval üzerine yağlıboya, 38,58 x 29,33 inç (© Ulusal Antik Sanat Galerisi, Palazzo Barberini)

İtalya'da gişe rekorları kıran sergiler üreten Palazzo Ducale'den Agostino D'Orazio ve Anna Orlando’nun ortaklaşa küratörlüğünü yaptığı Arthemisia sergisi "tüm zamanların en ünlü sanatçılarından birinin karmaşık kişiliğinin sadık bir portresi" olarak tanıtılıyor. Bu tumturaklı slogana karşın sergi ne yazık ki rezalet denecek düzeysizlikte, başarısız.

Sergi, Gentileschi'nin tek taraflı bir temsilini sunuyor, sanatçının kutlanmasını şiddet dolu bir gösteriyle değiştiriyor.

ARTHEMİSİA GENTİLESCHİ

Gentileschi, İtalyan Rönesansının en ünlü sanatçılarından biridir. Floransa'daki Accademia delle Arti del Disegno'ya (Çizim Sanatları Akademisi) katılan ilk kadın, barok bir sanatçı ve portre ustasıydı.

Tuvallerinde kadınlar, erkek bakışının kurbanı değil, aktif failidir. Bununla birlikte, Gentileschi'nin sanatı, tarihsel olarak, 1611'de ressam Agostino Tassi'nin elinde maruz kaldığı şiddet ve bunu takip eden, tarihte ilk kez kaydedilen, Gentileschi'nin itibarını yok eden, onu Roma'dan kaçmaya ve kimliğini değiştirmeye zorlayan tecavüz davasının gölgesinde kalmıştır.

Şimdi 2024 yılının İtalyasında serginin etrafında döndüğü olaylar tam da bu. Ziyaretçiler içeri girdiklerinde, duvarda şiddetin meydana geldiği yerleri ve duruşmanın yapıldığı mahkemeyi anlatan, odaların geri kalanının atmosferini belirleyen “Artemisia'nın istismarını gösteren bir zaman çizelgesi” ile karşılanıyor.

Devamındaki galeriler Gentileschi'nin çoğu zaman çağdaşlarının erkek portreleriyle birlikte sergilenen birçok portresine ev sahipliği yapıyor: Caravaggio, babası Orazio Gentileschi ve bir duvar metninde yetenekli ve "kötü bir öfkeye sahip" olarak tanımlanan mahkum edilmiş tacizcisi Tassi.

Bazıları tarafından “tecavüz odası” olarak adlandırılan enstalasyon, Artemisia Gentileschi'nin cinsel saldırısının ayrıntılarını anlatıyor. (Fotoğraf: Noemi Tarantini)

Serginin en korkunç kısmı, eleştirmenlerin "tecavüz odası" olarak adlandırdığı kısım: Ortasında kanlı bir yatağın bulunduğu, Gentileschi'nin yine kan damlayan tablolarının projeksiyonlarıyla çevrili karanlık bir oda. Gentileschi'nin duruşmadaki iddialarını anlatan, sanatçının tecavüzünü her ayrıntısıyla yeniden canlandıran bir aktrisin sesi boşlukta yankılanıyor.

Bu perili ev benzeri deneyimin en önemli özelliği, Tassi'nin kendi kendini aklayan "Kötülüğümün bakanıydım" ("Io del mio mal ministro fui") sözleriyle süslenmiş tişörtler ve anahtarlıklar gibi ürünlerin satıldığı hediyelik eşya dükkanıdır.

2024 Venedik Bienali'ni yönetmek üzere seçilen İtalyan sağcı gazeteci Pietrangelo Buttafuoco'nun, Geceleri Beni Çıldırıyorsun: Ressam Agostino Tassi'nin Erotik Eylemleri adlı müstehcen kitabı da gururla satışta!

Agostino Tassi'nin "Kötülüğümün bakanıydım" sözünün yer aldığı satılık tişört. (Fotoğraf: Noemi Tarantini)

Çok sayıda ziyaretçi sergiden derinden rahatsız oldu ve bunu paylaştı. Çok sayıda aktivist, sanat tarihi öğrencisi, Noemi Tarantino ve Valentina Crifò gibi sektör profesyonelleri ve Non Una di Meno (Not One Less) Genova, About Gender ve Mi Riconosci'nin yanı sıra sanat tarihi öğrencileri de dahil olmak üzere kuruluşlar bu rezaleti protesto ediyor.

Artemisia Gentileschi , ‘Judith Holofernes'in kafasını kesiyor’

Bu tür sorumsuz “küratör”lüğün sorumlusu Palazzo Ducale ve Arthemisia'dır. Şu ana kadar 4000'den fazla kişi tarafından imzalanmış, İtalyanca ve İngilizce olarak, sözde "tecavüz odası"nın kapatılması ve ürünlerin müze dükkanından kaldırılması çağrısında bulunan açık bir mektubun dağıtılmasında onlara katıldım. En önemlisi, bu gruplar toplumsal cinsiyete dayalı sanat tarihi anlatıları etrafında daha açık bir diyalog çağrısında bulunuyor ve bu konu etrafında bir dizi kamuya açık konuşma ve eyleme ev sahipliği yapıyor.

Sergiler, eserlerin yalnızca bir odada sergilenmesi değil, sanatın halkla ve çağdaş dünyamızla etkileşime girdiği alanlardır. Bu sergi ve küratörlerinin yol açtığı tartışmaları nasıl ele aldıkları, müzelerin ve kültür kurumlarının toplumsal işlevlerini yerine getirmekte ne kadar yetersiz kaldığını ve toplumsal cinsiyet ve ataerkil şiddetin büyük ölçüde yanlış ele alındığını simgeliyor.

Artemisia Gentileschi , ‘Otoportre’

Kadınlar bir kez daha hayatlarındaki erkeklere indirgeniyor: Kendileriyle karşılaştırılan ve onlara zarar veren erkeklere!

Gentileschi'nin hayat hikayesi ve davası bir bilet satış hilesi, bir üç kuruşluk meta haline geldi; kitleler tarafından tüketilecek bir gösteri haline geldi; kitleler cahil kaldı, 16 avro daha fakirleştiler! Ve serginin bu kadar hassas temalara bu kadar dikkatsizliği nedeniyle travma yaşadılar!

Ölümünden yaklaşık 400 yıl sonra bile Gentileschi'yi başarısızlığa uğratma çabasına devam ediyoruz.

ARTEMİSİA GENTİLESCHİ KİMDİR?

Artemisia Gentileschi (İtalyanca telaffuz: [arte'mizja d?enti'leski]; 8 Temmuz 1593 – 1656), İtalyan Barok ressamı, bugün Caravaggio ardıllarının en başarılılarından birisi olarak kabul edilir. Kadın ressamların henüz kabul görmediği ve sanatsal bir topluluk olarak görülmediği bir dönemde Floransa'da Accademia di Arte del Disegno'ya kabul edilen ilk kadın oldu.

Artemisia Gentileschi Kutsal Kitap ve mitlerden alınan birçok güçlü ve acı çeken kadın karakteri eserlerinde konu edinmiştir: kurbanlar, intiharlar, savaşçılar olarak.

En bilinen eseri Yudit'in Holofernes'i Katledişi (Orta Çağ ve Barok sanatında bilindik bir konu), korkunç ve kanlı bir biçimde Holofernes'in kafasının kesilmesini konu edinir. 17. yüzyılda bir kadın ressam olarak tecavüze uğraması ve tecavüz davası onun başarılarının gölgelenmesine sebep oldu. Uzun yıllar boyunca sıra dışı olarak nitelendirildi. (Wikipedia)  

Ginevra Rollo
https://hyperallergic.com
New Yorklu İtalyan asıllı içerik yaratıcısı ve yazarıdır. Politika ve sanata olan tutkusunu araştırdığı çevrimiçi sanat yayını La Miccia'nın kurucusudur. Ginevra, Miras Çalışmaları alanında yüksek lisans derecesine sahiptir ve araştırma alanları arasında toplumsal cinsiyet çalışmaları ve geleneksel el sanatları yer almaktadır.

Gercekedebiyat.com