P
prensesin uykusundan uyanıp gece yarısı
parmaklıkları kırdım, hayattan ayıran
perdelerini tutuşturup tüm masalların
tutuklandım, Promete’ye yardım ve yataklıktan
prangaydı ezberlediklerim, ağır mı ağır
köhne gemilerde ayağıma çakılan
patikalardan geçtim, biraz inat biraz su
puslu bir yolculuktu, ateşe doğru
paslanmış demir, küskün bir dağ: aşkımız
çıkardım pelerinimi, kalbim rüzgarsız…
pudrasını tazelesin varsın nergisler
bıraksın denizimi pembe, sığ düşler
pençesini batırdıkça yasaklar düşünceme
papatyalar el verdi düşen kalelerime
pencereme değen söğüt derdimi bilir
eski pikap, yorgun plak yaraya iyi gelir
Özlem Dertsiz Tezcan
Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR