P
 
prensesin uykusundan uyanıp gece yarısı
parmaklıkları kırdım, hayattan ayıran
 
perdelerini tutuşturup tüm masalların
tutuklandım, Promete’ye yardım ve yataklıktan
 
prangaydı ezberlediklerim, ağır mı ağır
köhne gemilerde ayağıma çakılan
 
patikalardan geçtim, biraz inat biraz su
puslu bir yolculuktu, ateşe doğru
 
paslanmış demir, küskün bir dağ: aşkımız
çıkardım pelerinimi, kalbim rüzgarsız…
 
pudrasını tazelesin varsın nergisler
bıraksın denizimi pembe, sığ düşler
 
pençesini batırdıkça yasaklar düşünceme
papatyalar el verdi düşen kalelerime
 
pencereme değen söğüt derdimi bilir
eski pikap, yorgun plak yaraya iyi gelir
 
 
Özlem Dertsiz Tezcan
 
Gerçekedebiyat.com

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)