Mutluca Şiir
Yeni doğmuş gibiyiz,
kitaplarımız, defterlerimiz yeni.
Dünya eski bile olsa,
gün aynı günse de
bacamız tüter,
destilerimiz dolu.
Elden öğün beklemez oldu,
Beş parmağında beş hüner,
mutludur insanoğlu.
Evimiz-barkımız var,
alıştık lezzetine sofranın
sütü yetiyor çocuklarıma
hoşnuduz, karımız var,
Ve dünya habersiz değildir bizden,
her taşın altında künyemiz yazar.
Suyu, söğüdü bizden
nehirler dolanır bizi aralar
eri, öğdülü bizden
er meydanında bizi bilir, sorarlar.
Ve ben her allahın günü şairim
dört mevsim, bahardır şiirlerimde.
Yağmur, renkli yağar,
gönlümce eser rüzgar
Çinimaçinden öte masal bilirim.
Kızları çeyizler gelin ederim,
Kırkgün-kırkgece düğünlerinde;
ve çocuklar büyük nar gürbüzlüğünde.
(Türkiye Yazıları, Sayı: 1, Nisan 1977, s.6)
NİYAZİ AKINCIOĞLU KİMDİR
(1919-1979), Kırklareli’nin Kurudere Köyü’nde doğdu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Kırklareli’nde serbest avukatlık yaptı. 1940 döneminin tanınmış şairlerindendir. İlk şiirlerini “Haykırışlar” adlı kitapta topladı. Daha sonra dönemin önemli dergilerinde şiirleri görünmeye başladı. 1950 yılında Kırklareli’nde “komünistlik” suçlamasıyla yargılandı, mahkeme süresince iki yıl tutuklu kaldı, sonuçta beraat etti. Cezaevinden çıktıktan sonra münzevi bir yaşama yöneldi. Ancak 1970’lerde yayınladığı şiir çalışmaları ile yeniden adından söz ettirdi. Şiirleri ölümünden sonra Umut Şiirler (Hocan Yayınları, 1985) adıyla kitaplaştırıldı. Asım Bezirci onun için, “Akıncıoğlu -Nazım Hikmet’ten sonra, ama Enver Gökçe ve Ahmet Arif’ten önce- halk şiirinden yararlanan ilk toplumcu şairdir” dedi.
Gerçekedebiyat.com
Erhan Tığlı 2 gün önce