Tarihte bugün: Ramiz’in karikatürü
Her karikatürcü biraz arşivcidir. En azından öyle olması gerekir.
Arşivinin genişliği ise karikatürcünün yaşadığı evin metrekaresi ile ilgili olabilir. Örneğin ben, “Nohut oda bakla sofa” bir evde yaşadığım için arşivim pek geniş sayılmaz. Yine de, bu haftanın ‘Karikatür Pazarı’ için internette gezinip “ilham” ararken, Mussolini İtalyası’nın Etiyopya (Habeşistan) işgalinin yıldönümünü fark edince, Akbaba dergisinin kapağında yayımlanmış, arşivimin en değerli parçalarından bu şahane karikatür zihnimde şimşeklendi. Dergiyi hemen aradım, buldum… 24 Ekim 1935 tarihinde başlayan emperyalist işgal, Ramiz’in (Ramiz Gökçe) fırçasından sıcağı sıcağına böyle lanetlenmiş… İşgalciye direnen baldırı çıplak halkın karşısındaki İtalya’yı temsil eden asker bağırıyor: -“İmdat, imdat… Vahşiler medeniyetin ilerlemesine mani oluyorlar!” Türk karikatürünün öncü isimlerinden Ramiz, “tek dişi kalmış canavarın” o yıllardaki temsilcilerinden İtalya ile böyle dalga geçmiş. 1000 yılı aşkın süre bütün dünyada hüküm sürmüş koca bir imparatorluğun 1930’lu yıllardaki zavallı ardıllarından, askeri güç olarak çok da adı geçmeyen bir Avrupa ülkesi kaldı geriye. İnsan düşünmeden edemiyor; nereden nereye… Günümüzde ise ‘Koca İmparatorluğunu’ 1945 sonrasında dünyaya kanlı bir şekilde ilan eden ABD’nin de en büyük korkusunun bu akıbet olduğunu düşünenlerdenim. Korktukça azgınlaşıyor… Gelişmelere yakından bakınca “korkunun ecele faydası yok” gerçeği yaşanacak gibi… Üstelik emperyalist ABD’nin ömrü “İtalya’dan (Roma)” çok çok daha kısa olacak böyle giderse… Söze Etiyopya ile başladık, şahane bir “ütopya” ile bağlayalım: “ (…) Şu anda günün ağardığını nasıl görüyorsam, uzaktan bütün doğu milletlerinin de uyanışını öyle görüyorum. Bağımsızlık ve hürriyetine kavuşacak daha çok kardeş millet vardır. Bu milletler, bütün güçlüklere, bütün engellere rağmen mânileri yenecekler ve kendilerini bekleyen geleceğe ulaşacaklardır. Müstemlekecilik ve emperyalizm yeryüzünden yok olacak ve yerlerini milletler arasında hiçbir renk, din ve ırk farkı gözetmeyen yeni bir ahenk ve işbirliği çağı alacaktır! ” Bu yüce sözlerin sahibinin naçiz vücudu toprak olunca Ramiz gibi bir büyük sanatçı da ağlar tabi… Fakat bu fikir, böyle bir ütopya ölür mü hiç! Mustafa Bilgin
Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR