Şato / Neslihan Yalman
Fırtınanın Prensi’ne…
-Birlikte yaratılmış coşumculuktur.-
zihnimin duvarlarında hayalin dolaşıyor
tüm mumlarını yakıyorum arsızlığımın
yüreğim sulanan perinin boynuna dokunuyor
onu buzdan heykellerle eritiyorum içimde
genişleyen yalnızlık. ürpertisine vuruyor saat
kırılmış bir cam yaralanıyor dudaklarımda
sarsıntı. pıhtısına düşüyor zamanın -ki, geceye yemin
*seni istiyorum -istemenin kontrolsüz utancıyla
şehvetinden sakınıyorum yüzünü silecek günün
kaybediyorum acemi Babil bahçelerinde erkekliğimi
yol uçsuz. raylarından çıkarıyor dilimde ayaklarının
nefesini fotoğrafına değdiriyorum. sıcacık figür
göğsünün üstüne eğilmiş kurdele. *seni. ah seni
kanatları göbeğine ter yağdıran İkarus
altımda gök kubbeyi güneşle tutuşturuyorum
-kelimelerini bana doğrult, yalvarırım
tek sözünle çağlayanlar çağlayacak
Neslihan Yalman
GERCEKEDEBİYAT.COM
YORUMLAR