Otobiyografi / Hülya Deniz Ünal
Otobiyografi / Hülya Deniz Ünal
-Bir Pazar sabahını kanata kanata- Dünde kalmıştım sanki dünden kalmıştım 1964’tüm, ne zaman 2017 Su geçiren yalnızlıktım Ayrık otları büyüten telaşlı bahçe Bir hatıra defteri belki şimdi’ye Hayatın Yerine Harfler’in diliyle konuştum Çiçekten bahar açtırdım Ağaçlar Kitabı’na Su Yalnızlığı* denize yakın olmak içindi Denizkabuğu içinde bir dünya kurmak Aşk için, gelsin gitmesin Buzuldan okyanusun güneşli adasına Karanlık hep yakındı, bilmezdim Her şey güzel giderdi rüyalarımda Mutluluk apartmanında kimler oturur Kapılar kahkaha geçirmez dışarıya Hayat dediğin ne ki hatıralar toplamı Şiire vuran dizeler, virgül Birdenbire nokta Çağrı’ydım, Direnç’tim Barış’a uzadı yol Elbet anlarlar beni varılmaz olduğumda Ben de annemi toprakla anlamıştım Mermerden sarayında menekşe açtığında Tatil günleri olsun, piknikler koşuşmalar Bir kerecik aranayım Pazar kahvaltınızda Hayal Parkı’yla dönerim belki Hiç yaşayamadığım çocukluğuma Hülya Deniz Ünal GERCEKEDEBİYAT.COM
YORUMLAR