Bir gömüt arıyorum görmediğim / Kibare Altay
Selim Esen'in hazırladığı Türkiye Yazıları Dergisi Şiir Antolojisi'nden harf sırasına göre seçtiğimiz şairlerden, Kibare Altay'ın şiirini yayınlıyoruz.
BİR GÖMÜT ARIYORUM GÖRMEDİĞİM -Sevgi Soysal için- Bir gömütü arıyorum görmediğim Erken açılan Sevgi gömülür mü toprağa Gönüllerde kitaplarda yaşıyorsa Kim gömebilir toprağa İsyanım taşıyor gözlerimden Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu’na Masamın üzerinde Meral Mehtap Sevim Türkân Kâzime Ayda “Kızıldere içinde aynalı çarşı” Ana ben gidiyorum ölüme karşı Uğursuz 72 baharı Sıcak bir oda / ranzasız Sessiz bir deniz / kaygısız Ve okuyarak yaşamak / eylemi İsyanım taşıyor gözlerimden Bir gömütü anıyorum Erken açılan Yitiriyorum bir şeylere saygımı Bir gömüt açıyorum kendime Kimsenin görmediği (Sayı: 15, Haziran 1978, s.21) YATAĞIMDAKİ GÖMÜT Neden koşturuyorsunuz O boş tabutu arkamdan Kim taşıdı yataşıma Bu aç gömütü Attıkça çoğalıyor Yatağımdaki toprak Kefeni anımsatıyor Bu çarşaf Çiçeklisini getirin Demin girdiğim kapı Neden açılmıyor şimdi Dostlarım Ölmekten korkan Vakit öldürmekten korkmayan Dostlarım Gömütü dolduran topraklar gibi Sadece çoğalıyor ve bir işe yaramıyor (Türkiye Yazıları, Sayı: 17, Ağustos 1978, s.28) KİBARE ALTAY KİMDİR? (1955- ), Bursa-Mudanya’da doğdu. Mudanya Lisesi’ni bitirdi (1973). Bursa Eğitim Enstitüsü’nde öğrenim hakkı kazandıysa da bu hakkını kullanmadı. 1976-77 yıllarında Mudanya Belediyesi’nde muhasebe elemanı olarak çalıştı. Fakat memurlukla bağdaşamayacağını anlayınca ayrıldı ve kendi dünyasına çekildi. 1981’de babasının ölümünden sonra zeytin üretimi ve ticareti, bir yandan da emlak işleriyle uğraştı. Edebiyata küçük yaşlarda ilgi duymaya başlayan Altay, ilk şiirlerini 1976’da Mudanya ve Bursa gazetelerinde yayımladı. 1978-1980 arası Türkiye Yazıları, Yazko-Somut, Ekin, Pota dergileri ile Ajans Türk’te göründü. Kısa süre Mudanya muhabirliğini yaptığı Cumhuriyet gazetesinde haber ve yazıları yer aldı. Otoriter aile ortamında içedönük, kırık, huzursuz, acısını içinde büyüten bir kişilikle yetişen Altay, bu özelliğini şiirlerine de yansıttı. Ailesi ve yakın çevresindeki mutsuzlukların etkisiyle evlilikten uzak duran şairin 1978’de yayımlanan ilk kitabı Sabır Değil Bu Suskunluk’ta, çocukluk ve ilkgençlik yıllarının örtülü mutsuzluklarından izler görülür. İkinci kitabı Acının Düştüğü Yer (1984), çoğunluğu kısa 33 şiirden oluşan, ölüm temasının ağır bastığı, karamsar atmosferli bir kitaptır. Burada şair; yalın imgeler eşliğinde, yaşantısını örseleyen kırıklıkları, sevgi açlığını, iyilik özlemini, yalnızlığını, düşlediği dünyayı bulamamanın acısını dillendirir. 1976’dan beri fotoğraf sanatıyla da uğraşan ve tarihi yapılar, doğal güzellikler, gündelik yaşamdan ayrıntılar üzerinde yoğunlaşan Altay, 1999 yılı içinde “Mudanya Evleri” ve “Yaşamak Sevmek” adlı kişisel sergilerini açtı. Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR