Bir Gökçe Soylu / Şerif Temurtaş
                                         Bir rüzgâr eser, alıp başını bir dağın doruğuna çöker. Kartallar uçar gökyüzünde. Bir martı çığlığı böler şehrin kıyılarını. Fabrika bacaları tüter, alın teri dağılır bulutlara. Tam işte orada Enver Gökçe şiiri vardır. Bir yaşamın sınıfsal mücadelesi, halk yığınlarının şiirini yazmakla geçmiş bir ömürdür  Enver gökçe şiiri. Halk şiiri motiflerini ilmek ilmek işlemiştir şiirlerinde. Aşkı ve direnmeyi hüzünden bir kanaviçe gibi işlemiştir şiirine. Aşkın ve devrimin şairidir. Bir sevdadır yurtseverlik onun şiirinde TÜRKİYE’M Senin emekçin olaydım İlk şiirlerini şiir açlığımda okumaya başladığımda Seyranbağları huzur evinde kaldığını öğrenmiştim. Beni şiiri bir bulut gibi sarıyordu; sabah akşam Gökçe şiirleriyle yatıp kalkıyordum. En çok tanışmak istediğim şairdi  ama yokluğun kahrettiği günlerdi. Gidemedim öpemedim ustamın elini, içimde kalan kocaman bir ah ile. Çit köyünden çıkıp gelmiş bir  sınıf şairidir, halkının omuz başında  karanfil gibi açan. 20 yılı aşkın bir mapus yaşamı bu yolundan döndürememiş, teslim olmamıştır düzene. Bir şair düşünün yaşadığı gibi düşleyen, düşündüğü gibi yaşayan, yaşadığı gibi ölen bir büyük kahramandır. Şiirlerinde halk motifleri kınalı ellerce dize dize işlenmiş bir kilim havasındadır. Ne ölümden korkmuştu ne de yaşamdan.Eğin türküleri gibi sevgi  doluydu kalbi, bir adanmışlığın yiğitliğin abidesi oldu hep Türk şiirinde.Haykırmıştı sevdayı  “Sen benimsin, Ciğerparem, sevdiğim Gülden ağır Söylemem sana”  Bugün yaşadığı dönemde hak ettiği ilgiyi  edebiyat dünyasından görmediğini düşünüyorum. Oysa Türkiye’nin coğrafyası onun şiirleriyle şekillenmiştir. Toplumcu şiirin en büyüklerinden olan ustayı hep aklımda tutuyor, gönlümde yaşatıyorum. Türk şiirine  şiirleri kadar çevirileriyle de  büyük katkılar sunmuş Gökçe’yi Türk şiirinin Pablo Neruda’sı  olarak görürüm. Selam olsun büyük ustaya, selam olsun Enver Gökçe şiirine! KAVGADAN TOPLA BENİ                       enver gökçe için sevinci düğümle şakaklarıma doruklarına konuk et dağların çaydanlığı sür ateşe  hazır et tütünü  acılarıma merhem yapayım postacı güvercinlerden haber sal şiir yaz duman alfabesinden  bulutları ört üstüme  ağladığım görülmesin   mors alfabesinden aşklar geç  düşsün aklımın kalbine tut elimden kaçalım sınır ötesine  haykır haykırabildiğince    kundağımda sakla çocukluğumu bulvarlarda gez hüzün çal sokaklardan bir demet çiçek ellerimde  kuşağımın mezarlarından geç eğilme    çığlıklarla inlesin şehirler senindir sokaklar ateşi rüzgarlara  saçlarımı boralara karıştır    dökülüp alanlara güneşten koparıp geleceğiz baharı   Şerif Temurtaş GERCEKEDEBİYAT.COM
şen olası türküsü
dost kokusu, dost selamı Türkiye
      Ankara / 1945
ırak olsun ölüm sevdiklerimden
                            


















YORUMLAR