Hafıza / Tuğrul Tanyol
gördüm ki boşunaymış/ başın altındaki beden
kendime bakmaktan nicedir korktum aynaların arasındaki boşluğun içinden kayacakmışım gibi başımı saçlarından tuttum gördüm ki boşunaymış başın altındaki beden benden uzaklaştıkça müzik sarıyormuş her yeri tanrının avuçlarından süzülürmüş gibi uzun upuzun trillerin ardından boşluğun borusunu duyan beden başla buluşuyor yeniden va boşlukla başbaşa kalan ayna kırıyor kendini kıskançlıkla boşluk göremez artık kendini onu ona anlatacak biri olmalı onun için belki yalnızca söz vardı başta "ol" dedi gerisi yalnızca hafıza Tuğrul Tanyol (Rind edebiyat kitabı, 1)
Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR