Bir Resimaltı İçin / Muzaffer İlhan Erdost
Türkiye'de 70'li yıllarda yayınlanmış Türkiye Yazıları dergisindeki şairlerin şiirlerini kronolojik sırayla yayınlamaya devam ediyoruz. Muzaffer İlhan Erdost'un şiiri o dönem şiir anlayışı ve şairleri hakkında önemli ipuçları veriyor.
Ve biz geleceğiz bir gün, biz ikimiz İki kardeş Duracağız Fotoğrafımızda durduğumuz gibi Benim ellerimde kelepçe Yüzümde yapay bir gülüş (Kelepçeyi yadırgamanın gülüşü belki İlk kez olduğu için Sonra alıştım Ve unuttum sonra kelepçeyi Bileklerimde) Senin yüzün İçerde olmamın ve umudun arasında Ve ilk yıllarında delikanlılığın Gülüşü Senin elinde sigara O hiç sönmemiş gibi duran Hemen her fotoğrafında Ankara Adliyesinde / İkinci Ağır Ceza Mahkemesinin kapısında Ve biz Gene duracağız bir gün (Böyle istiyorum öldüğüm zaman Eğer bir cesedim olursa taşınacak) Tabutumun önünde Biz ikimiz İki kardeş Yan yana ve omuzomuza Fotoğrafımızın ardında ben Sen önde Yüzümüzden eksilmemiş olan gülüşümüzle Ve bir gün geleceğiz biz, biz ikimiz Kuytularında yurdumuzun Gecelerinde Yeni düşmüş yıldızlar gibi Kentin kucağına ya da kıyılarına Emeğin faizden ucuz olduğu can Ya da vardiyasından dönen işçinin pazarına Kuytu sokağına Geleceğiz bir gün biz ikimiz Ve biz geleceğiz bir gün, biz ikimiz İki kardeş Yan yana ve omuzomuza Bileklerimizde Kitaba ve düşünceye vurulu zincir -le Taşıdığımız Kitabı, özgürlüğü ve umudu Göklerinde Alanlarında gibi yurdumuzun Ilık nisan güneşini İçerken yapraklar Eriyen karın altından topraktan İnce dal uçlarından ağaçların Yürüyen kalabalığın içinden… (Türkiye Yazıları, Sayı: 56, Kasım 1981, s.4) (1932-2020), Tokat Artova’da doğdu. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi mezunu. Pazar Postası’nı yönetti, Ulus gazetesinde çalıştı. Açık Oturum Yayınları’nı, Sol Yayınlarını kurdu ve yönetti. Şiir, öykü, deneme ve eleştiriler yazdı. Yazılarında, toplumsal sorunlar, Türkiye, Osmanlı tarihi, tarım, faşizm ve demokrasi konularına daha ağırlıklı eğildi. Kardeşi İlhan Erdost’un 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonra Mamak Askeri Cezaevi’nde dövülerek öldürülmesinin ardından, adına kardeşi İlhan’ın adını ekleyerek, “Muzaffer İlhan Erdost” ismini kullanmaya başladı. Sol-Onur Yayınları’nın sahibi ve yönetmeni olan Erdost, Türk şiirinde Garip Akımı’ndan sonra ortaya çıkan İkinci Yeni akımının isim babasıdır. 1999’da Türkiye Yayıncılar Birliği Düşünce ve İfade Özgürlüğü Ödülünü kazandı. Türkiye İnsan Hakları Kurumu (TİHAK)’nun girişimci ve kurucu üyesi olan Erdost’un eserleri şöyle: Türkiye Sosyalizmi ve Sosyalizm (1969), Türkiye Üzerine Notlar (1970), İlhan İlhan (1981), Kapitalizm ve Tarım (1984), Osmanlı İmparatorluğu’nda Mülkiyet İlişkileri (1984), Bilim ve Yazın Arasında (1984), Şemdinli Röportajı (1987), Demokrasi ve Demokrasi (1989), Havada Kalan Güvercin (Şiir, 1990), Ey Karanlık Mavi Güneş (Öykü, 1990), Adam İçin Türevler (1990), Ulus, Uluslaşma, Demokratikleşme (1991), Bir Fotoğrafa Altyazı-İki 7 Kasım (1991), Üç Şair-Nazım Hikmet, Cemal Süreya, Ahmed Arif (1994), Kanı Kanla Yıkamak (1994), Faşizm ve Türkiye, 1977-1980 (1995), Türkiye’nin Yeni Sevr’e Zorlanması Odağında Üç Sivas (1996), İkinci Yeni Yazıları (1997), Küreselleşme ve Osmanlı “Millet” Modeli Makasında Türkiye (1998), Pandora’nın Bir Başka “Kutu”su (2000), Türkiye’nin Kararan Fotoğrafları (2003), Sosyalizmi Seviyorum (2007), Türkiye 2009 (2009). Gerçekedebiyat.comMUZAFFER İLHAN ERDOST KİMDİR?
Yazar Hakkında
YORUMLAR