Tuba / Ali Yüce
Ben halk bahçesinde
Uykusuz bir kavağım
Geceleri balta girer düşüme
Toplar tüfekler bombalar
İnsan ölüleri girer
Uyumaya korkarım
Ben altın bir saksıda
Çok yorgun bir çınarım
Bir çirkin oturur gölgeme
Dallarıma kuşlar konmaz
Sararmadan dökülür
Körpecik yapraklarım
Ben Ortadoğu’da
Yediveren bir hurmayım
Bir sömürgen oturur gölgeme
Köküm sızlar gövdem sancır
Çiçeklerim kokar leş gibi
Meyvelerim kurtlanır acır
Ben Anadolu’da
Sevda yüklü bir asmayım
Bir güzel geçer yanımdan
Başım döner gözüm kamaşır
Köküm halk toprağında
Kanım dünyayı dolaşır
Ben sevgi bahçesinde
Çok büyük bir Tuba’yım
İsa’da sığar gölgeme
Muhammed de sığar
Buyurun oturun bayım
Ali Yüce
(YAZKO EDEBİYAT, Mayıs 1983, N: 31)
Yazar Hakkında
YORUMLAR