Huy / Abdülkadir Budak
Huy / Abdülkadir Budak
Benim bir huyum vardı, akan suya benzerdi
Geçtiği, dokunduğu her yere hayat veren
Öyle güzel bir huydu, herkeslere örnekti
Bulutun içinde gizlenen dağ başına
Afrika’ya uzanan yardım eline
Gözleri kocaman bakan
Nuri İyem resimlerine
Benzerdi
Gün değişir, ülke, dünya değişir
O huyum değişmezdi
Oğul büyür, kız gelin
Olur, çeker giderdi
Kalırdı güzel huyum
Sonra nasıl olduysa
Kaybettim o huyumu
Tarlanın yanından geçmiyor ırmak
Dağın biri başını çekip çıkardı buluttan
Daha yüksekten baktı ovadaki karıncaya
O huyumu arıyorum
İçimdeki fenerle
Gündüz karanlığında
Abdülkadir Budak
(Okyanus Görmüş Gemi, s.36 )
Yazar Hakkında
YORUMLAR