Hap / Neslihan Yalman
seninle büyümeyen çocuklara dönmüştük bir öğlen
yırtıcı dansın tüneline doğru
ağzımıza aç dizeler çalmıştı üzerimizi örten hava
kalçalarıma dayadığın suç göğe varmıştı
ay yıkadığım yastık kılıflarının etine yapışarak
çamaşır makinesinin ritmiyle eşleşmişti seslerimiz
doğmayacak cenini karanlığa atmıştık
ah, istemiyordum yine de senden başka
dünya nimetlerinden
bugün yalnızlığımın büyük nişanesini taktım
aramızdaki o şiddetin adını koyarken
hayatımızın şifrelendiği telefonlarda
durmaksızın haber akışıydı biz -ve diğerleri
birbirimizden habersiz, birbirimize sulak
seni sevdiğime inanıyordum -evrimin diliyle
korkuyla içime vuruyordu kımızı tahta kuruları
bir fotoğrafta arıyordum gerçeği
bir eczane tabelasında
sürekli kızarıyordu kendine gövdem
Neslihan Yalman
GERCEKEDEBİYAT.COM
büyülenmek zehirlenmekti
YORUMLAR