Deniz Şiirleri / Jaime B. Rosa
1 Ve acının külleri altında hayaleti Yaşayan bir ağacın Ne çare var ne de tadı insanın. Ne tuz var, ne deniz, ne rüzgar Yaraların derinliğinde. Savaşçılar! Göğsümüze nişan almış Toplarınızı itmek için ordayız, sanki gölgelerin azalan kimliği Can çekişen toprağın düzensiz kalp vuruşlarında bizi birleştiriyor… Ve Bizim adımlarımız, belki adımlarımızda kazınmış bir sır vardır, Anlık bir dalga kadar geçici? Saban iziyle dalga arasında öküzler bizimle paylaşıyor hazzını İşten sonra yıkanıp yunmanın, damlayan ter ile Ormanlardaki yeşil sümbüllerden uzak bedenlerden Ne büyük bir zevk yaşamak o yüce anı Sanki bir çocuğun gülüşünde ışıldayan şarkı! 2 Ormanın kafası kel ve herkes için ağlıyor Yollarda kendi başına giden rüzgar gibi Başımızın üstünde yelken açın. Ateşten saçlarımızın aydınlattığı uykusuzluğun etkisiyle Düşlerimizde bir ön plan var, coşkulu bir kemanın, Zarif bir sıçrayışla ilerleyen ceylanın güzelliğinin olması gibi. Seni acımasızca denize doğru götürecek bir sebep Uyduruyorsun, likörde somutlaşan dalgalı sözün var Ve taşaklarımızın karanlık çiçeğinde, koruyan bir kanat Yavaş güvercini üstünde ve siyah hasır kılıfı içinde yıkanan Kömürün. Fransızcadan çeviren: Metin Cengiz Jaime B. Rosa (Şiirden dergisi, N. 22, Mart Nisan 2014)
Yazar Hakkında
YORUMLAR