Ben Korkunç / Cenk Gündoğdu
akşamla tamamlanan kan
seni kendime saydım hazırlandım
saydam bir derinliğin yenilgisine
az sonra ılık bir uyku gibi çağıran
bu kimsesiz hayatım senindir
aldım ve geldim onu yalnız
bir adamdan uzak ve uçsuz
şimdi vardığım yerde serkeş
güzelliğine sürüldüm şiddetin
dikkatli bir dinamit gibi
öldüm gördün seninle bir
gün arıyordum günden eski
aşk, gül ve ölüm
bütün bunlar vardı hayatımda
sen tuttun coşkusuyla boğdun beni kör
gençliğin için derin bir başlangıç
dedin herkesin bir başlangıcı vardır çünkü
ustalıkla başarılan bir hatası
eksik yazıları, bitmeyen işleri,
ödenmemişleri, cezaları, ödülleri, terkedişleri
onikiden vurulmuşlukları
sonra bu ince rüyadan
içime dolan kara kelimeler
gördüğüm yaralı yaratıklar, ürkütücü sesler
müjdelenen gencölümler
çekilen kılıçlar, dürülen defterler,
elmas yüzükler, zehirli sözler, mizanlar, cetveller
eksik bir eşitsizliğe alıştırdı beni
sonsuz bir çizgide kalan
haksızlık için gürültülü ırmaklar taşıdığım
durmadan çalışan bir eşitsizliğe
niçin yaşadım ben korkunç
dünyanın almadığı o ıssız mihman
Cenk Gündoğdu
Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR