-Zerrin’e yeniden-

Saati sıfırladın

Terk ettin yatağını

Çıkıp geldin eğimini izleyerek bu yere

Körler için merhem
Sağırlar için damla
Dilsizler için nida

Aradın, nicedir susuz toprağında bir ormanın

Reçinesini kusan, böylece tutuşan bir çıraydı seni bekleyen bu maceranın sonunda
Ve sen nasıl da güzeldin resimlerinden, nasıl da bambaşka düşlerde göründüğünden

Kirece boyadın, dalıp aklığınla bu karalamalarla dolu geceyi
Meşeyi, tesbiyi, sandalı ve püreni ıslığınla yanına çağırdın

Ve sonsuz olanaklar, olasılıklar olarak gerildi astar yeniden bu yaban bahçeye.

Ferruh Tunç
Gerçek Edebiyat

    

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)