Gerçek Edebiyat

Bu dağ senin yaralı oğlundur

gizler Anadolu'nun dişiliğini

döndürtecek bir kadın yoksa

ağzı büyür yalnızlığın.

Birden çıldırabilirsin

bu korkutmasın seni.

Sevişirken ağlayan kadınlar olsun hayatında

elinden tutsun çocukların sakladığı kin

dudağına değsin özlediğin saç teli

kıvrılıp yat kedinin sıcaklığına

sevişirken dökülen ter delirtsin yatağını.

Usanacaksın bekletilmekten

yollar çürüteceksin onun peşinde

duran boğulur çünkü, anıları ezilir

ürker saçağındaki serçe.

Deşilir, ufalanır kınalı toprak

açığa çıkar cinayetlere tanık bir canlı kemik

yakılan zencilerden yükselen koku

'vahşi Batı', bir de ölüm bulutu

ne varsa silip

intikamcı bir silah koymalı bunların yerine.

Sana çekildim, kimseye söyleme bunu

kulağımda kışkırtan sesin

tayların rüzgarı, belki soluğun

okyanusta yüzdürür düşlerini.

Sana geldim ateş almaya

hep aklımda seni düşünmenin bir yumruk olduğu.

Veysel Çolak

Gerçekedebiyat.com