Gerçek Edebiyat

Çocuk kendini hazin bir öğle uykusuna bıraktı

Alnı, üstüne yeni yazı yazılmış kâğıtlar gibi sıcaktı

Göğsünün üstüne koyduğu eli yavaşça kayarken yana

Ne ezan sesi duydu ne türkü ne de bir rock parçası

Suratını delip geçen mermiden geriye artık

Hayatın ona armağanı üçüncü bir göz deliği kalacaktı

Bedenindeki her kurşun deliği yeni bir göz için çukur

Üzülme sen, alnındaki yazıyı gün olur seni vuranlar da okur

İnsan çocuksa ölürken elbette biraz telaşlanıyor

Peşinden gelen hayat da, sevenlerin de yaşlanıyor

Varsay ki rüzgâr uyuttu seni sevincin örttü üstünü

Zamanı gelince rüyalar kurtaracak zaten günü

Güzel uyu şimdi, hayallerin en masum derinliğine dal

Kapat üç gözünü de, içinde en sevdiğin şarkıları çal

küçük İskender

(Sözcükler dergisi, Temmuz-Ağustos 2014, N. 50)