Gerçek Edebiyat

yüzünde çorak yollar,

etinde erk’ek lekeleri.

çok badireler atlatmış,

sevdasına ırak düşen elleri.

nenesi kanlı nigar,

angaralı adalet.

keranede bakirenin soluğudur,

angarada adalet.

on üçünde bir kız çocuğu,

gülün goncası, bülbülün avazı,

ırzında buyrukları tanrıların,

soluğunda erk’ek kokusu.

hali hatırı nasıldı?

o rezil kokusu soykasının,

kederden sararmış tüyleriyle.

bir belalısı vardı.

kurtarabilmiş mi yakasını

adalet hanım,

çamur bıyık irecebden?

hani namı sübyani!

söylesene,

en son hangi keranesinde yittin

angaranın?

ne zaman çöktün tepesine,

batıp batıp çıktın azgın dalgalarına?

peçete, kolonya tutu mu

ibrikçi melih?

hadi anlat bana

angaradan!

gözleri bağlı mıydı haspanın?

yine şaşmış mıydı terazisi memelerinin

angaralı adalet ablanın?..

Özgür Deniz Karakaya

Gerçekedebiyat.com