Yılbaşı ağacı / Nazım Hikmet Ran
Yılbaşı ağacı / Nazım Hikmet Ran
Nazım Hikmet
geceleyin dumanlı denize yakın
telli pullu bir yılbaşı ağacı karanlık Gotik kulelerle
Töton şövalyelerinin armaları arasında
ve fabrika bacalarıyla çevrili bir yılbaşı ağacı.
Estonya türküleri söylüyor telli pullu upuzun bir yılbaşı ağacı
sen kırmızı sırça topun içindesin
saçların saman sarısı
kirpiklerin mavi
onu orya ben astım seni içine koyup
ak boynun uzundur yuvarlaktır
kuşkularım kaygılarım sözlerim umutlarım ve okşayışlarımla
koydum seni sırça toplun içine
bütün yılbaşı ağaçlarına bütün ağaçlara bütün balkonlara pencerelere
çivilere hasretlere astım kırmızı sırça topu
seni içine koyup
bağışla beni öleceğim
seni bırakıp orda
adam başına en çok şiir okuyan
en çok votka içen
ve otomobile motosiklete motorollere en çok meraklı
ve deri işleriyle mobilyasıyla ünlü
bir de otuz binlik korosuyla
utanırım yaşamak ayıp bir şeymiş gibi
gelir biri yanımda can çekişirken
bilmem kaç numrolu sağlıkevinde
yüzü eski bir tahta kaşık
eriyen kara karışıyor akşam karanlığı
art arda kamyonlar geçiyor asfaltı sarsarak
kendi yakınlığım mı ölüme bir yılbaşı ağacı
karlı bir meydanda Estonya türküleri söylüyor
telli pullu upuzun bir yılbaşı ağacı
bu dünyada bir şey yaşıyor eşi emsali görülmedik bir şey
ve benden başka kimse farkında değil
onun belki bir bitki bir hayvan bir söz bir maden bir ışın bir mutluluk
belki belki bir yıldızdan düşmüş
bu dünyada bir şey yaşıyor senin için
yaşıyor ama sen farkında değilsin onun
öleceğim ve sen kırmızı sırça topu parçalayıp çıkacaksın içinden
ineceksin karlı bir meydana
artık Moskova’da mı olur Tallin’de mi Leningrad’da mı
ineceksin karlı bir meydana yılbaşı ağacından
ama ben bu dünyada senin için yaşayan şeyi götürmüş olacağım
yüzü eski tahta bir kaşık
benden sonra ölmesi gerekenler benden önce ölüyor
ne iştir
kamyonlar geçiyor Antuzyastlar Caddesinin asfaltını sarsarak
afişlerde 65 yılının dev sayıları
kömür şu kadar ton petrol bu kadar kumaş şu kadar metre
Estonya türküleri söylüyor
karanlık Gotik kulelerin arasında
ve fabrika bacalarıyla çevrili bir yılbaşı ağacı.
(1 Ocak 1962)
Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR
Erhan Tığlı
31.12.2023 13:06
YENİ YILda hiç kurumasın
Neşenizin sevincinizin ırmağı
Balsız kalmasın gönlünüzün kovanı
Batmasın mutluluk güneşiniz
Sararıp solmasın sevgi çiçekleriniz